Najnowsza odsłona Airacobry, P-400, to nietypowa, lecz niezwykle fascynująca wersja tego myśliwca. Samolot został wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych na zamówienie brytyjskie, wyposażony w brytyjską technologię i malowany w stylu brytyjskim. Myśliwiec pierwotnie miał się nazywać Caribou, ale nazwa się nie przyjęła i znany jest pod nazwa P-400 Airacobra. Po ataku na Pearl Harbor został zarekwirowany przez Amerykanów i skierowany na obszar intensywnych walk na Pacyfiku, szczególnie na pokrytą dżunglą Nową Gwineę i Guadalcanal.
Co na pierwszy rzut oka wyróżnia te amerykańskie P-400 Airacobry od innych wersji samolotu? Przedewszystkim to ich niezwykłe malowania, w tym brytyjski dwubarwny kamuflaż, stworzony przy użyciu amerykańskich wariantów brytyjskich kolorów Dark Green, Dark Earth i Sky. Dodatkowo, samoloty te zostały ozdobione paszczami rekinów, nadając im drapieżny charakter.
P-400 na Pacyfiku
W walkach na południowo-zachodnim Pacyfiku ex-brytyjskie Airacobry musiały działać w skrajnie trudnych warunkach na błotnistych lotniskach polowych, w tropikalnym klimacie. Ich silniki, pozbawione turbosprężarek, oraz brytyjskie instalacje tlenowe, dla których Amerykanie nie mieli odpowiednich masek, ograniczały możliwość operowania na dużych wysokościach. Pomimo tego wzięły udział w walkach powietrznych, zestrzeliwując nawet legendarną japońską maszynę „Zero”. Okazały się jednak najbardziej efektywne jako samoloty szturmowe, zdolne do precyzyjnych ataków z lotu nurkowego na pozycje Japończyków. Działa pokładowe i zdolność do przenoszenia bomb umożliwiały im prowadzenie skutecznych ataków.
Airacobry były słabo przystosowane do operowania z lotnisk polowych. Podwozie z przednim kółkiem sprawiało duże trudności w lądowaniu nawet na dobrych nawierzchniach. Sam samolot, nie mając drugiego biegu sprężarki, słabo sprawdzał się na większych wysokościach. Jednak strzelające przez oś śmigła działko 20 mm (P-400 i P-39D-1) oraz 37mm (pozostałe wersje) dobrze sprawiało się w ostrzeliwaniu celów naziemnych. Samoloty zrzucały na dżunglę bomby 250 i 500 funtów, a nawet bomby głębinowe 375 funtów – z morderczym efektem. Piloci pierwszych Airacobr 67. dywizjonu na wyspie nazwali się z przekąsem „Jagdstaffel” (niem. – eskadra myśliwska), chociaż sukcesy odnosili podczas bombardowania z lotu nurkowego. Wielokrotnie zasłużyli się wspierając Marines na ziemi. Największym sukcesem było odparcie bezpośredniego ataku na swoją bazę 14 września 1942, kiedy piechurzy Marines zostali wyparci z „Krwawej Grani” górującej nad podejściem do lotniska Hendersona. Trzy P-400 po zrzuceniu bomb ostrzelały siły ok. 2000 żołnierzy japońskiej piechoty lecąc na wysokości 25-30 stóp (!). Ostrzał był tak skuteczny, że natarcie się załamało i Piechota Morska odzyskała pozycję. Capt. Thompson otrzymał za to medal Navy Cross (najwyższe odznaczenie US NAVY) a Ltn. Brown i Ltn. Davis po medalu Silver Star od Gen. Vandegrifta (dowódcy sił na Guadalcanal). Gen. Geiger (dowódca CAF) dyskretnie nagrodził ich ostatnią butelką Whisky ze swoich zapasów. Czytaj więcej na w artykule „Cactus Air Force” link poniżej:
Zawartość modelu P-400 z Arma Hobby
Model Arma Hobby P-400 Airacobra w skali 1/72 zawiera plastikowe części dla większości wersji Airacobry oraz dodatkowy nosek kadłuba wydrukowany z żywicy przy użyciu technologii 3D, specjalnie dostosowany do wersji P-400. Ten nosek zastępuje standardowy plastikowy i nie cięcia bryły modelu. Sam model dokładnie odwzorowuje wnętrze kabiny, luki podwozia oraz posiada osobne drzwi, które można umieścić w pozycji otwartej lub zamkniętej. Istnieje możliwość wyboru między dwoma rodzajami bomb lub zbiornikiem paliwa.
Kalkomania pozwala na wykonanie trzech wariantów oznakowania:
- P-400 Airacobra „białe 13” „Wahl Eye”, 39FS/35FG, pilot Lt. Eugene A. Wahl, Port Moresby, Nowa Gwinea, lato 1942 r.
- P-400 Airacobra „białe 19”, AH736, 80FS/8FG, Turnbull Airstrip, Milne Bay 1942 r.
- P-400 Airacobra „białe 13” „Hells Bell”, BW151, 67FS/347FG, pilot Lt. Robert M. Ferguson, Guadalcanal, sierpień-listopad 1942 r.
Zobacz modele P-39/P-400 Airacobra w sklepie armahobby:
